Ang mga sipi sa ibaba ay mula sa “Fatwa sa mga  ‘Suicide Bombing’ at Terorismo”ni Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri noong Mayo 2010. 

Siya ay nag-aral ng araling Islamic sa Punjab University sa Pakistan at nakatanggap ng mga advance degree sa batas, na ginawa siyang kuwalipikado na magsalita tungkol sa batas ng relihiyon.

Ang pagiging komprehensibo at saklaw ng fatwa na ito ay nilalayon upang walang maiwang pagdududa, at linawin ang lahat, upang maalis ang anumang posibleng pangangatuwiran para sa mga atake ng pagtitiwakal o mga “suicide attack” na maaaring ihandog ng mga may kasalanan o mga taga-suporta nito.Sa katotohanan, ginagawa ni Dr Tahir-ul-Qadri ang makabuluhang hakbang pasulong at walang pasubaling ipinapahayag na ang mga suicide bombing at mga pag-atake laban sa mga sibilyan ay hindi lamang ikinokondena ng Islam, ngunit ginagawang ganap na nasa labas ng grupo ng Islam ang mga may kasalanan, sa madaling salita, upang maging mga walang pananalig. Dagdag pa rito, sa hindi inaasahang pinakahuling Islamic scholarship, ang trabahong ito ay nagmumula sa mga banal na kasulatan, kasaysayan, at mga klasikal na may kaugnayan sa mga scholar na sanggunian na nagdidiin sa mga obligasyon ng mga Gobyerno ng mga bansang Islamic na walang dudang pakitunguhan upang mapaalis ang mga elemento ng terorista mula sa lipunan.

 

“Sa pamamagitan ng pagsasagawa ng isang komprehensibong pagsusuri sa mga senyas, paniniwala at ideolohiya ng Khawarij sa pamamagitan ng mga berso ng Qur’anic, ang mga tradisyon ng Propeta at mga opinyon ukol sa diwa ng batas ng mga jurist, aming natatag na ang mga terorista ay ang mga Khawari ng makabagong panahon.”

 

“Hindi namin hinahanap ang kasiyahan ng kahit na anong gobyerno, ni pagpuri o pagpapahalaga mula sa kahit na aling internasyonal na puwersa o samahan. Tulad nang dati, kami ay nagkusa na isagawa ang gawain na ito bilang bahagi ng aming obligasyon sa relihiyon.”

 

“Sa mga panahon ngayon, ang mga terorista, sa isang walang silbing pagtatangka na iatas ang kanilang mga ideya at paniniwala at alisin ang kanilang mga kalaban mula sa ibabaw ng mundo, ang walang awa at walang patumanggang pagpapatay sa mga inosenteng tao kahit saan sa mga moske, bazaar, mga tanggapan ng gobyerno at iba pang mga pampublikong lugar na sa katotohanan ay nagsasagawa ng kataksilan. Sila ay binalaan ukol sa nakakahiyang pighati sa mundong ito at sa kabilang buhay. Ang terorismo, sa buong diwa nito, ay isang kilos na kumakatawan sa kataksilan at pagtanggi sa pinaninindigan ng Islam. Kapag ang isang pinagbabawal na elemento ng pagtitiwakal ay idinagdag dito, ang kalubhaan at tindi nito ay lalo pang lumalaki.”

 

“Maaaring totoo na kabilang sa mga mahahalagang lokal,pambansa at internasyonal na mga salik na nagpapatotoo ng terorismo sa pandaigdigang antas ang: inhustisya na kasalukuyang ibinabahagi sa mga Muslim sa ilang mga paksa, ang napapansin na pamantayang may pinapaburan o kinikilingan na ipinapakita ng mga pangunahing puwersa, at ang kanilang bukas at pangmatagalang unawaang militar sa maraming mga bansa sa ilalim ng pag-"babalatkayo" ng pagpuksa sa karahasan. Ngunit ang remedyo ng mga terorista sa mga mararahas at walang pinipiling pagpapaslang ay naging isang regular na kaganapan, na nag-anyo na mga ‘suicide bombing’ laban sa mga inosente at mapayapang tao, mga pagsabog ng bomba sa mga moske, templo, mga institusyon sa pag-aaral, mga bazaar, mga gusali ng gobyerno, mga sentro ng kalakalan, mga palengke, mga base o kampo ng seguridad,at iba pang mga pampublikong lugar: at ang mga karumal-dumal kontra sa tao at brutal na mga kilos sa buong diwa nito. Pinangangatuwiran ng mga taong ito ang kanilang kilos ng pagsira sa sangkatauhan at pagpapaslang ng inosenteng mga tao sa ngalan ng Jihad (banal na pagpupunyagi laban sa kasamaan) at kung kaya't binabaluktot, pinipilipit at pinagugulo ang buong konsepto ng Islam sa Jihad. Ang situwasyon na ito ay nagdudulot sa mga Muslim, lalo na iyong mga mas nakababata, na maging biktima sa mga pagdududa at pagtitimpi, na natataranta ang kanilang mga pag-iisip ukol sa Jihad, dahil iyong mga salarin sa mga kasamaang ito ay mula sa mga Musilm. Ang mg salarin ay nagsasanay ng mga rituwal ng Islam, sumasamba at panlabas na anyo tulad nang itinakda sa Sharia. Hindi lamang nito inilagay sa dilema ang mga pangkaraniwang Muslim, ngunit isang mahalagabgn bilang din ng mga relihiyosong scholar at marurunong, na hindi mapalagay at nagtatakang malaman ang tunay at eksaktong mga pag-uutas sa Islam na nagpapalakas sa mga gawain, paraan at hakbang ng mga indibiduwal at grupo na ito na nagpapatibay na magdulot ng kanilang pinsala.”

 

“Laksa-laksang mga berso ng Qur’an at mga tradisyon ng Propeta ay nagpapatunay na ang masaker ng mga Muslim at ang terorismo ay labag sa batas ng Islam; bagkus, walang pakundangan na mga kilos ang mga ito. Ito ang parating nag-iisang opinyon ng lahat ng mga nakaraang scholar sa loob ng 1400 taon sa kasaysayan ng Islam, kasama na ang mga tanyag na Imam ng Tafseer at Hadith at mga awtoridad sa lohika at hurisprudensya. Pinanatiling bukas ng Islam ang mga pintuan sa pakikipag-negosasyon at talakayan upang makumbinse sa pamamagitan ng pangangatuwiran, sa halip na pagbuhat ng mga armas upang ideklara ang pananaw ng iba bilang mali, at ang pagpapatupad ng sariling opinyon. Ang mga biktima lahat ng pagka-ignorante, pagseselos at malisya ang nagtutungo sa kapaladigmaan. Idinedeklara ng Isma ang mga ito bilang mga rebelde. Sila ay mamamalagi sa Impyerno.”

 

“Ang mga kondisyong nagtutungo sa pagbabawal ng rebelyon sa pag-uunawa ng mga berso nge Qur’an, ang mga tradisyon ng Propeta at mga paglilinaw ng mga jurist ay kitang-kita. Sumasangguni sa banal na Mga Kasamahan, ang humalili sa kanila, Imam Abu Hanifa, Imam Malik, Imam Shafai, Imam Ahmad Bin Hanbal at iba pang nangungunang mga jurist, ang katotohanan ay naipaliwanag na mayroong ganap na nagkakaisang pananaw sa mga namumunong jurist sa ganap na pagbabawal ng rebelyon laban sa estado ng Muslim, at walang pagkakaiba ng opinyon sa pagitan ng anumang samahan na may nagkakaisang pag-iisip.”